Wywodzi się z mojej tęsknoty. Siedząc na podłodze, zatęskniłam. Za czymś, za kimś? Nie wiem. Zanurzyłam palce w farbie i bezwiednie rozpoczął się ich taniec z płótnem. Co widziałam? Co czułam? Czułość. Pod palcami czułam włosy mężczyzny, które przepływają i rozlewają się powoli. Czule i spokojnie nabierałam farbę i znów przeczesywałam je z miłością. W każdym dotyku przekazałam troskę i odczułam prostotę tej chwili. Długo błądziłam po płótnie, nigdzie się przecież nie śpiesząc.